(زمان مطالعه: 5 دقیقه)
گرسنگی، یکی از پایدارترین و رنج‌آورترین معضلاتی است که بشر امروز با آن روبروست. کارشناسان تخمین می‌زنند که صدها میلیون نفر در سراسر دنیا غذای کافی برای خوردن ندارند. بحران غذا با تشدید مشکلاتی مانند درگیری و تغییرات آب‌وهوایی در سطح جهانی، احتمالا وخیم‌تر هم خواهد شد. بنابراین راه‌حل چیست؟ گرسنگی معضلی چندوجهی است و حل آن به‌طور جدایی‌ناپذیری با مسائلی مانند فقر، جنگ، نابرابری جنسیتی و موارد دیگر مرتبط است. در ادامه، به یازده راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان می‌پردازیم.
حلقه معیوب فقر و گرسنگی: راهی برای رهایی
اولین راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان مبارزه با فقر محسوب می‌شود. تا زمانی که فقر ریشه‌کن نشود، گرسنگی نیز در جهان باقی خواهد ماند. این واقعیتی تکان‌دهنده است که Action Against Hunger، یک سازمان غیردولتی متمرکز بر غذا، آن را به‌وضوح بیان می‌کند: حدود 648 میلیون نفر با کمتر از 2.15 دلار در روز زندگی خود را اداره می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
غذا یک نیاز اساسی برای بقا است. اما زمانی که خانواده‌ها با بودجه محدودی روبرو هستند، مجبور به انتخاب‌های سختی در مورد چه چیزی و چه زمانی باید بخرند، می‌شوند. متاسفانه، غذایی که اغلب می‌توانند تهیه کنند، از نظر مواد مغذی فقیر خواهد بود. به همین دلیل، بیش از 3 میلیارد نفر به رژیم غذایی سالم و مناسب دسترسی ندارند.
در سال 2023، مقامات سازمان ملل متحد زنگ خطر را به صدا درآوردند و هشدار دادند که افزایش شدید فقر در کشورهای درحال‌توسعه، «به‌طور جدایی ناپذیری» با بحران جهانی ناامنی غذایی مرتبط است. این یک دور باطل به حساب می‌آید: فقر و گرسنگی یکدیگر را تغذیه می‌کنند و حل یکی بدون حل دیگری غیرممکن است.
جنگ و گرسنگی: ریشه‌ها و راه‌حل‌ها
دیگر راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان سعی در کاهش درگیری و تعارضات در سراسر جهان است. درگیری و جنگ، ریشه اصلی فقر و گرسنگی در جهان محسوب می‌شوند. مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی این رابطه را به‌عنوان یک «حلقه بازخورد» توصیف می‌کند که در سراسر دنیا در حال وقوع است. مناطق درگیر، محل زندگی 60 درصد گرسنه‌ترین مردم جهان هستند. دلایل متعددی برای این ارتباط وجود دارد:
رقابت بر سر منابع
در شرایط درگیری، گروه‌های رقیب برای دسترسی به منابع حیاتی مانند غذا با یکدیگر رقابت می‌کنند. این رقابت به‌طور مستقیم به غیرنظامیانی که در میان درگیری گرفتار شده‌اند، آسیب میرساند و آنها را از دسترسی به غذای کافی محروم می‌کند.
آسیب به اقتصاد و آوارگی
درگیری به‌طورکلی به اقتصاد کشورها آسیب میرساند و منجر به اختلال در زنجیره‌های تامین غذا، افزایش قیمت‌ها و کمبود مواد غذایی می‌شود. از طرف دیگر، درگیری‌ها میلیون‌ها نفر را آواره می‌کنند و باعث دوری آنها از خانه‌ها و مزارعشان می‌شود. این آوارگی، دسترسی به غذا و منابع را برای این افراد دشوارتر می‌کند و خطر سوءتغذیه را افزایش می‌دهد.
قحطی به‌عنوان جرقه درگیری
کمبود شدید غذا و قحطی می‌تواند خود به عاملی برای تشدید درگیری تبدیل شود. مردم گرسنه و ناامید به دنبال راه‌هایی برای بقا هستند و ممکن است به گروه‌های شورشی یا شبه‌نظامیان بپیوندند که وعده‌غذا و امنیت را به آنها می‌دهند. کاهش درگیری کار آسانی نیست، اما برای ریشه‌کن‌کردن گرسنگی ضروری است.
غلبه بر گرسنگی و فقر در جهان مستلزم تلاش‌های هماهنگ و پایدار در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی است. کاهش درگیری، به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان، نقشی اساسی در این راستا ایفا می‌کند.
توانمندسازی زنان: یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان
زنان در سراسر جهان، نقشی اساسی در تولید غذا دارند. طبق گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، زنان در کشورهای درحال‌توسعه، مسئول تولید 60 تا 80 درصد از مواد غذایی هستند و در سطح جهانی، 50 درصد از غذای جهان را به تنهایی تامین می‌کنند.
با وجود این سهم حیاتی، زنان به دلیل نابرابری‌های جنسیتی، با موانع متعددی در مسیر پیشرفت خود روبرو می‌شوند. اگر زنان به منابع و فرصت‌های برابر برای تولید غذا و افزایش بهره‌وری دسترسی داشته باشند، به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی به موارد زیر کمک کنند:
- تغذیه افراد بیشتر: با توانمندسازی زنان در بخش کشاورزی، می‌توان شاهد افزایش تولید و تنوع مواد غذایی بود که در نهایت به رفع سوءتغذیه و گرسنگی، به‌خصوص در جوامع فقیر می‌انجامد.
- تقویت اقتصاد: زنان توانمند در بخش کشاورزی، می‌توانند به رونق اقتصادهای محلی و ملی، از طریق ایجاد شغل، افزایش درآمد و کاهش وابستگی به واردات غذا، کمک کنند.
- رهایی از فقر: توانمندسازی زنان در این حوزه، به آنها قدرت و استقلال اقتصادی می‌بخشد و آنها را به یک عامل مهم در رهایی از چرخه فقر تبدیل می‌کند.
چرا زنان باید صاحب زمین باشند؟
یکی از زمینه‌های کلیدی برای توانمندسازی زنان در بخش کشاورزی به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان، مسئله حقوق زمین و مسکن است. موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاست غذایی (IFPRI) اعلام کرده است که حتی در مناطقی که زنان سهم عمده‌ای در تولید غذا دارند، مردان مالک اصلی زمین‌ها هستند و بیشتر تصمیمات مربوط به کشاورزی را آنها می‌گیرند. این موضوع زنان را در شرایط استثمار قرار می‌دهد و از دسترسی آنها به منابع و فرصت‌های لازم برای رشد و پیشرفت جلوگیری می‌کند.
توانمندسازی زنان در زمینه کنترل زمین، گامی اساسی در جهت مقابله با گرسنگی و ناامنی غذایی در سطح جهانی است. این امر مستلزم اقداماتی مانند:
- ایجاد قوانین و سیاست‌هایی که به زنان حق مالکیت زمین و مسکن را اعطا می‌کند.
- ارائه آموزش و تسهیلات به زنان برای ارتقای مهارت‌های کشاورزی و مدیریت زمین.
- ترویج برابری جنسیتی در جوامع و خانواده‌ها برای ازبین‌بردن هنجارها و باورهای تبعیض‌آمیز.
با توانمندسازی زنان در بخش کشاورزی، می‌توانیم به دنیایی عاری از گرسنگی و فقر نزدیک‌تر شویم. زنان قدرتمند، جوامع قدرتمند می‌سازند و جوامع قدرتمند، دنیایی پایدار و امن را برای همه رقم می‌زنند.
انعطاف‌پذیری در برابر تغییرات آب‌وهوایی: تضمینی برای امنیت غذایی
تغییرات آب‌وهوایی، با تشدید رویدادهای شدید آب‌وهوایی مانند خشکسالی، سیل و افزایش دما، تهدیدی جدی برای امنیت غذایی در جهان به شمار می‌رود. این پدیده مخرب، زمین‌های کشاورزی را ویران می‌کند، آب‌وهوا را آلوده می‌سازد، به دام‌ها آسیب میرساند و شرایط را برای رشد پاتوژن‌های کشنده در غذا فراهم می‌کند.
در چنین شرایطی، انعطاف‌پذیری در برابر تغییرات آب‌وهوایی به یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان و تضمین عرضه مواد غذایی در سطح جهانی تبدیل می‌شود. سازمان‌هایی مانند برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، برای مقابله با این چالش، راه‌حل‌هایی مانند موارد زیر را پیشنهاد می‌کنند:
- پروژه‌های احیای زمین: احیای خاک‌های تخریب‌شده و افزایش حاصلخیزی آنها
- احیای جنگل‌ها: حفظ منابع آب و تنوع زیستی، و مقابله با فرسایش خاک
- بیمه آب‌وهوا برای کشاورزان: حمایت از آنها در برابر خسارات ناشی از رویدادهای شدید آب‌وهوایی
- دسترسی پایدارتر به انرژی: ترویج استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر در بخش کشاورزی
بااین‌حال، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز نقشی اساسی در این زمینه دارد. اگرچه زیرساخت‌های مقاوم در برابر تغییرات آب‌وهوایی می‌توانند تا حدی به انطباق‌پذیری این بخش کمک کنند، اما در نهایت، تنها با کاهش قابل‌توجه آلاینده‌های گلخانه‌ای، می‌توان شاهد سازگاری و پایداری بلندمدت در بخش کشاورزی بود.
آموزش: کلیدی برای ریشه‌کن‌کردن گرسنگی و فقر
دسترسی به آموزش، به‌عنوان یکی از پایه‌های اساسی توسعه پایدار، دیگر راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان است. با برخورداری از تحصیلات مناسب، افراد می‌توانند مهارت‌های لازم برای یافتن شغل‌های پردرآمدتر را کسب کنند و در نتیجه، از بودجه غذایی مطلوب‌تری برخوردار شوند. این امر به‌ویژه برای دختران که در مسیر شکوفایی اقتصادی خود با چالش‌های منحصربه‌فردی روبرو هستند، اهمیتی دوچندان برخوردار دارد.
علاوه بر این، آموزش برای کشاورزان نیز حیاتی است. طبق مطالعات سازمان خواربار و کشاورزی، کشاورزانی که از چهار سال تحصیلات ابتدایی بهره‌مند شده‌اند، قادر به افزایش بهره‌وری خود تا 8.7 درصد خواهند بود. اهمیت آموزش در انتخاب غذای مغذی نیز نباید نادیده گرفته شود. افراد باسواد می‌توانند با علم به نیازهای تغذیه‌ای خود و فرزندانشان، بهترین گزینه‌های غذایی را برگزینند و از سلامت و شادابی خود و خانواده‌شان صیانت کنند.
توانمندسازی کشاورزان کوچک: گامی ضروری در جهت ریشه‌کن‌کردن فقر و گرسنگی
طبق گزارش مجله نیچر، بیش از 475 میلیون از 570 میلیون مزرعه در جهان کمتر از 2 هکتار وسعت دارند. این آمار حائز اهمیت است چرا که اکثر مردم فقیر جهان در زمره کشاورزان خرده‌مالک قرار می‌گیرند. توانمندسازی این گروه از کشاورزان به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان نقشی اساسی در مبارزه با فقر و گرسنگی ایفا می‌کند. دسترسی به نهاده‌های کشاورزی مانند کود، بذر، ابزار و انبار برای ارتقای بهره‌وری و پایداری مزارع کوچک ضروری است.
بیشتر بخوانید:
فرآیند تهیه مواد غذایی در بانک غذا به چه صورت است؟
علاوه بر این، ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای انتقال محصولات به بازار نیز اهمیت بالایی دارد. تامین مالی به‌عنوان یکی از چالش‌های اصلی پیش روی کشاورزان خرده‌مالک، مانع از دسترسی آنها به نهاده‌ها و زیرساخت‌های مورد نیاز می‌شود. موسسات محلی تمایل چندانی به ارائه تسهیلات به این دسته از کشاورزان ندارند. حمایت‌های مالی می‌تواند به کشاورزان قدرت ورود به بازار را اعطا کند و در نتیجه، سودآوری و پایداری مزارع آنها را افزایش دهد.
خاک: گنجینه‌ای ارزشمند در خطر، کلیدی برای امنیت غذایی
محصولات کشاورزی به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان نقشی حیاتی در تغذیه انسان ایفا می‌کنند. اما دام‌ها، به‌عنوان منبع اصلی پروتئین در رژیم غذایی انسان، به‌طور غیرمستقیم به محصولات زراعی وابسته هستند. تمام این محصولات از خاک سرچشمه می‌گیرند و تخریب خاک به‌طور مستقیم به کاهش تولید غذا منجر می‌شود.
طبق گزارش بی‌بی‌سی، مصرف خاک‌های باکیفیت در جهان با سرعتی شگفت‌انگیز در حال افزایش است. درحالی‌که زمین‌های قابل‌کشت بسیاری در دنیا وجود دارند، همه آنها برای تولید غذای کافی مناسب نیستند. بیابان‌زایی که امکان رشد و تولید غذا را از بین می‌برد، سالانه حدود 12 میلیون هکتار از زمین‌های حاصلخیز را نابود می‌کند.
آب: حیات‌بخش زمین‌های کشاورزی، ضامن سلامتی انسان
کشاورزی بدون آب امری غیرممکن است. این صنعت برای تولید غذا به بیش از 100 برابر آبی که برای مصارف خانگی مورد نیاز است، احتیاج دارد. آب به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان در تمام مراحل تولید غذا نقشی حیاتی ایفا می‌کند.
آلودگی آب در بخش کشاورزی می‌تواند تولید مواد غذایی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد و مشکلات جدی سلامتی برای انسان به وجود آورد. فاضلاب تنها یکی از عوامل این آلودگی است. اگرچه تصفیه فاضلاب (هر آبی که تحت تاثیر فعالیت‌های انسانی قرار می‌گیرد) تا حدودی مفید است، اما در صورت عدم حذف آلاینده‌ها، مصرف غذاهایی که با آب آلوده کشت شده‌اند می‌تواند منجر به بیماری شود.
آب آشامیدنی ناسالم نیز عامل مهمی در سوءتغذیه به شمار می‌رود. در کودکان مبتلا به سوءتغذیه، مصرف آب آلوده خطر ابتلا به بیماری‌های کشنده منتقل از آب را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. طبق گزارش یونیسف، نیمی از موارد سوءتغذیه در جهان ناشی از دسترسی ضعیف به آب سالم، بهداشت و فاضلاب است.
ضایعات غذایی: چالشی جهانی نیازمند راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان
با وجود تولید غذای کافی در جهان برای تغذیه تمام انسان‌ها، اتلاف غذا به مشکلی جهانی تبدیل شده است. در کشورهای پردرآمد مانند ایالات متحده، 40 درصد از مواد غذایی تولید شده هرگز مصرف نمی‌شود. این پدیده به چه دلیل رخ می‌دهد؟ خرید بیش از حد نیاز توسط مردم، یکی از عوامل اصلی ضایعات مواد غذایی در این کشورها است.
در کشورهای کم‌درآمد نیز ضایعات مواد غذایی وجود دارد، اما این اتلاف بیشتر در مراحل رشد، برداشت و ذخیره‌سازی رخ می‌دهد. راه‌حل‌های مناسب برای مقابله با این معضل، به محل وقوع هدررفتن غذا بستگی دارد.
در کشورهای پردرآمد به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان، می‌توان با کاهش خرید مواد غذایی توسط افراد، تولید کمتر غذا توسط فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و شرکت‌های مواد غذایی، اهدای مازاد غذا به نیازمندان، و یافتن کاربردهای جدید برای محصولات فاسد نشده، به میزان قابل‌توجهی از ضایعات کاست. در کشورهای کم‌درآمد، بهبود دسترسی به سردخانه و امکانات ذخیره‌سازی، نقشی اساسی در کاهش ضایعات مواد غذایی ایفا می‌کند.
سوءتغذیه: گامی ضروری برای نجات جان کودکان
سوءتغذیه که ناشی از عدم دریافت کافی غذا یا مصرف غذای نامناسب است، مشکلی جدی به شمار می‌رود که سلامت میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان به خطر می‌اندازد. هدررفتن، نوع شدید سوءتغذیه، سالانه جان یک‌پنجم از کودکان زیر 5 سال را می‌گیرد. این در حالی است که با دسترسی به غذای مناسب و آب سالم، می‌توان جان این کودکان را نجات داد. درمان سوءتغذیه به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان نقشی اساسی در مبارزه با گرسنگی و تضمین سلامت نسل آینده ایفا می‌کند.
بیشتر بخوانید:
روش‌های درمانی بسته به‌شدت بیماری متفاوت است، اما به‌طورکلی، افراد مبتلا به سوءتغذیه به مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی و پرکالری، نوشیدن آب سالم و دریافت مکمل‌های ویتامین، مواد معدنی و پروتئین به‌صورت اضافی نیاز دارند. در مواردی که بیمار قادر به تحمل غذای معمولی (که در مورد کودکان خردسال شایع‌تر است) نیست، می‌توان از شیرخشک و غذاهای درمانی مخصوص سوءتغذیه استفاده کرد.
رسیدگی به انحصارات شرکتی
شرکت‌ها از قدرت فوق‌العاده‌ای برخوردارند و سیستم غذایی نیز از این قاعده مستثنی نیست. دانه‌ها نمونه بارز هستند. سیستم بذر شامل توسعه، مدیریت و توزیع بذر است. در یک‌دنیای کامل، هر کشاورز دارای امنیت بذر خواهد بود، اما مواردی مانند درگیری، بلایای طبیعی، نابرابری جنسیتی و مسائل اداری این امنیت را تهدید می‌کند.
انحصار قدرت بر دانه‌ها نیز یک مشکل است. طبق تحقیقات، تنها چهار شرکت چندملیتی 60 درصد از بازار بذر تجاری جهانی را در اختیار دارند. آنها نفوذ قابل‌توجهی بر بازار دارند که منجر به انتخاب‌های کمتر و قیمت‌های بالاتر برای کشاورزان می‌شود. کنترل شرکت‌ها ناامنی غذایی را بدتر می کند، بنابراین به‌عنوان یک راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان، باید به قدرت آنها توجه شود.
جمع‌بندی
گرسنگی در جهان مشکلی پیچیده و چندوجهی محسوب می‌شود که ریشه در عوامل مختلفی از جمله فقر، نابرابری، درگیری، تغییرات آب‌وهوایی و شیوه‌های کشاورزی پایدار دارد. ارائه راهکار برای کاهش گرسنگی در جهان وظیفه‌ای مشترک است که به تعهد و تلاش‌های مداوم همه افراد، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی نیاز دارد. با اتخاذ رویکردی جامع و چندجانبه، می‌توانیم به جهانی دست پیدا کنیم که در آن همه افراد به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسی داشته باشند.
منبع:
دیدگاه خود را بنویسید